Atopowe zapalenie skóry
Atopowe zapalenie skóry występuje u 1-3 proc. dorosłych (u dzieci nawet 10-krotnie częściej niż w grupie dorosłych). 10-40 proc. pacjentów zmaga się z chorobą przez całe życie. U osób w wieku dojrzałym AZS ma najczęściej charakter ognisk wyprysku przewlekłego, zlokalizowanych w zgięciach stawowych; występują także zmiany na twarzy, szyi, rękach, stopach. U części chorych zmiany ograniczone są tylko do skóry rąk, o większym nasileniu w okresie zimowym. Zdaniem dermatologów, AZS u osób dorosłych to najcięższe postaci tej choroby, z dominującym silnym świądem, który zaburza sen oraz dużą suchością i bolesnością skóry. Często towarzyszy temu jeszcze alergia kontaktowa.
AZS wywiera negatywny wpływ na jakość życia: ma dokuczliwe objawy oraz wiąże się z licznymi obciążeniami wynikającymi ze stosowania terapii, które nie dają szans na całkowite wyleczenie, a jedynie łagodzą występujące dolegliwości. Ze względu na widoczną egzemę, chorzy czują się stygmatyzowani, mają obniżoną samoocenę i pogarsza się ich zdrowie psychiczne.
Obecnie przyjmuje się, że atopowe zapalenie skóry to choroba całego organizmu.
Wieloaspektowość AZS wymaga kompleksowego podejścia zarówno do jej leczenia, jak i do samego pacjenta. Jednocześnie terapia atopowego zapalenia skóry powinna nie tylko skutecznie eliminować kliniczne objawy choroby, zapobiegać zaostrzeniom i powikłaniom, ale również poprawiać jakość życia chorych.
Rola balneologii
Obok farmakoterapii, w AZS znajdują zastosowanie metody lecznictwa uzdrowiskowego, w tym kąpiele solankowe. Balneologia jest jednym z najstarszych sposobów leczenia chorób skóry. Uzdrowisko Konstancin-Zdrój bazuje na pobieranych bezpośrednio ze źródła, leczniczych wodach mineralnych.